Η ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ - ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΟΡΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ

    Η Ενορία είναι η μεγάλη μας οικογένεια και ο Ναός το ιερό μας σπίτι. Άνθρωποι διαφόρων ηλικίων, οικονομικής κατάστασης, επαγγελματικής θέσης με μόνο κοινό την ίδια γεωγραφική περιοχή συγκροτούν την Ενορία.

    Η λέξη «Ενορία» σημαίνει κάτι μέσα σε όρια. Αλλά ας μας μιλήσει καλύτερα για την Ενορία ο μακαριστός σοφός Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κυρός Διονύσιος Ψαριανός (1957-1997):

    «Η Ενορία είναι αρχαιότατος θεσμός της Εκκλησίας. Η ενορία είναι η εκκλησιαστική μας κοινότητα σ΄ έναν τόπο. Η ενορία δεν είναι ένα μέρος ή ένα μικρό κομμάτι της Εκκλησίας, αλλά είναι η Εκκλησία. Τίποτε δεν λείπει στην ενορία, για να είναι Εκκλησία. Όπου υπάρχει λαός του Θεού, ιερωσύνη και αγία Τράπεζα, εκεί είναι η Εκκλησία. Και η ενορία τά έχει αυτά και τα τρία· είναι οι Χριστιανοί με τον Ιερέα τους, που εξ ονόματος του Επισκόπου τελεί την Θεία Λειτουργία. Η ενορία μας είναι η Εκκλησία μας.

    Ο κάθε Χριστιανός, που ανήκει στην ενορία του, ανήκει στην Εκκλησία· με την ενορία του ο καθένας συνδέεται και βρίσκεται σε σχέση με την Εκκλησία. Στην Ενορία του ο κάθε πιστός βαπτίζεται και γράφεται το όνομά του στα ιερά βιβλία της Εκκλησίας. [...] Σ' αυτά τα ληξιαρχικά βιβλία της Ενορίας γράφεται κάθε παιδί χριστιανών γονέων, όταν γεννιέται, όταν βαπτίζεται, όταν ύστερα μεγαλώνει και στεφανώνεται κι όταν τελευταία αποθνήσκει. Αυτή η εγγραφή στα βιβλία της Ενορίας είναι μια ιερά πράξη· τα ληξιαρχικά βιβλία της Ενορίας είναι αντίγραφα των βιβλίων του Θεού.

    Καταλαβαίνει τώρα ο καθένας τί δεσμοί μας συνδέουν με την Ενορία και με τον ενοριακό Ναό μας. Είμαστε όλοι αδελφοί, αφού αναγεννηθήκαμε στην ίδια κολυμβήθρα με το θείο βάπτισμα. Είμαστε όλοι ένα σώμα, αφού κοινωνούμε από το ίδιο άγιο Ποτήριο, που μας ενώνει με τον Χριστό και μεταξύ μας. Είμαστε όλοι οι ενορίτες η μικρή κοινωνία των πιστών μέσα στην μεγάλη κοινωνία, που είναι η Εκκλησία. [...]

    Το δικό μας ιερό σπίτι είναι ο Ναός της Ενορίας μας. Οι δικοί μας πνευματικοί πατέρες είναι οι εφημέριοι της Ενορίας μας· εκείνοι θα μπούνε στο σπίτι μας και στην χαρά και στην λύπη μας, κι εκείνους θα φωνάξουμε όποια στιγμή κι αν χρειαστούμε Ιερέα. [...] Ο Άγιος της Ενορίας μας είναι ο φύλακας των σπιτιών μας κι ο προστάτης μας. [...] Η Ενορία, καθώς λέει η παροιμία, είναι η δική μας αυλή, και δεν είναι σωστό να αφήνουμε την δική μας αυλή και να ποτίζουμε τα ξένα λουλούδια. Πρέπει λοιπόν όχι μόνο να μη φεύγουμε σε άλλες ενορίες αλλά και να έχουμε την καλή φιλοτιμία και την ευγενή φιλοδοξία να φροντίζουμε την Ενορία μας. Να διαθέτουμε τα μέσα, τις επιρροές και τις ικανότητές μας για την ενορία μας». 

    Ο Ιερός Ναός της Παναγίας Φανερωμένης αποτελεί το «τάμα» της Κοζάνης. Ένα τάμα που έκαναν οι Κοζανίτες όταν απελευθερώθηκε η πόλη από την τουρκική κυριαρχία. Αυτό το «τάμα» άρχισε να λαμβάνει σάρκα και οστά μετά το 1999 και συνεχίζεται η ολοκλήρωση του...

Φροντίζουμε, λοιπόν, το σπίτι μας. Φροντίζουμε τον Ναό μας.

Είμαστε ακόμα στην αρχή αλλά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ως ένα Σώμα, Σώμα Χριστού, μία κοινωνία, μία κοινότητα, δηλαδή ως ΕΚΚΛΗΣΙΑ.