ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΑΛΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΑΘΩ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΚΕΙ...

- Ακούω συνεχώς για την Θεία Λειτουργία. Τι είναι η Θεία Λειτουργία;

- α) Πρώτα, πρώτα η Θεία Λειτουργία είναι μία Ακολουθία. Είναι η Ακολουθία στην οποία τελείται το Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. «Θεία Λειτουργία» και «Θεία Ευχαριστία» είναι δύο όροι που δηλώνουν το ίδιο μυστήριο, απλά εναλλάσσονται.

β) Μετά, η Θεία Λειτουργία είναι Θυσία, αναίμακτη βέβαια. Είναι η ίδια η θυσία που έκανε ο Ιησούς Χριστός, προσφέροντας ο ίδιος τον εαυτό του για την σωτηρία του κόσμου. Όταν λέμε θυσία του Ιησού Χριστού, εννοούμε τον σταυρικό του θάνατο, αλλά και την ύστερα από τρεις ημέρες Ανάστασή Του. 

γ) Η Θεία Λειτουργία είναι Δείπνο, συνεχίζεται το Μυστικό Δείπνο που έκανε ο Χριστός με τους μαθητές Του. Εκεί ο Χριστός παρέδωσε στους Μαθητές Του το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας μ΄ αυτά τα θεία λόγια: «Τοῦτο ποιεῖτε εἰς τὴν ἐμὴν ἀνάμνησιν· ὁσάκις γὰρ ἂν ἐσθίητε τὸν Ἄρτον τοῦτον, καὶ τὸ Ποτήριον τοῦτο πίνητε, τὸν ἐμὸν θάνατον καταγγέλλετε, τὴν ἐμὴν Ἀνάστασιν ὁμολογεῖτε», αυτό να κάνετε για με ενθυμήσθε. Ένα δείπνο στο οποίο παρατίθενται όχι επίγεια εδέσματα αλλά μας προσφέρεται ο ίδιος ο Χριστός! Το ψωμί γίνεται πραγματικά Σώμα Χριστού και το κρασί γίνεται πραγματικά Αίμα Χριστού! Και αυτή η μεταβολή συντελείται με την ερχομό του Αγίου Πνεύματος, «Μεταβαλὼν τῷ Πνεύματί Σου τῷ ῾Αγίῳ». Αυτό είναι το θαύμα, ένα διαρκές θαύμα που γίνεται μπροστά μας, το ζούμε, ερχόμαστε σε κοινωνία μαζί Του. Στην εν Χριστώ ζωή, ο ίδιος ο Χριστός γίνεται η τροφή του ανθρώπου, γίνεται ο Άρτος της ζωής. Εκείνος ο οποίος τρέφεται με το Άγιο Σώμα του Χριστού τρέφει την ψυχή του για την αιωνιότητα. 

δ) Η Θεία Λειτουργία είναι ακόμη Κοινωνία του Σώματος και του Αίματος του Κυρίου, διότι με την μετάληψή Του, ενωνόμαστε μυστικά με τον Χριστό και γινόμαστε, όπως λένε οι ιεροί Πατέρες της Εκκλησίας μας, «σύσσωμοι» και «σύναιμοι» Χριστού, «Χριστοφόροι» και «Θεοφόροι» και γίνονται δικά μας όλα τα αγαθά που πηγάζουν από την θυσία του Χριστού πάνω στον Σταυρό.

ε) Η Θεία Λειτουργία είναι η συνάντηση ουρανού και γης. Μαζί με τον άνθρωπο λατρεύει και δοξολογεί τον Θεό και ολόκληρη η Δημιουργία. Όλα συγκεντρώνονται στο ίδιο μέρος, στον Ιερό Ναό. Η Θεία Λειτουργία, αλλά και κάθε σύναξη του λαού του Θεού για την τέλεση των ιερών ακολουθιών, για προσευχή και δοξολογία του Θεού, γίνονται μέσα στον Ιερό Ναό. Ο πρώτος Χριστιανικός Ναός ήταν ο τόπος όπου ο Ιησούς Χριστός παρέδωσε στους μαθητές ιερούργησε το Μυστικό Δείπνο. Κάθε ιερός Ναός είναι ένα κομμάτι του Ουρανού επάνω στην γη. Και οι Άγιοι Απόστολοι όρισαν οι Χριστιανικές Εκκλησίες να είναι προσανατολισμένες προς την ανατολή, ώστε να έχουμε το βλέμμα μας προς τον Παράδεισο. Εκεί όπου ναός των πιστών είναι ο ίδιος ο Θεός.
Όλη η κτίση, λοιπόν, συνάγεται και ευχαριστεί τον Θεό. Κοντά στον Χριστό είναι η Υπεραγία Θεοτόκος. Οι Άγγελοι είναι η συνοδεία και οι συλλειτουργοί του Χριστού. Μετά συμμετέχουν όλοι οι Άγιοι. Ακόμη είναι παρόντες οι κεκοιμημένοι αδελφοί μας. Έτσι, ουρανός και γη, Άγγελοι και άνθρωποι, ζώντες και κεκοιμημένοι εορτάζουν μαζί και λατρεύουν και ευχαριστούν τον Κύριο για την αγάπη Του, στην Θεία Λειτουργία.
στ) Τέλος, κάθε Θεία Λειτουργία είναι «ο Χριστός ανάμεσά μας». «Ιδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος». Αυτά τα λόγια είπε ο Χριστός στους ανθρώπους, όσο ήταν μαζί τους εδώ στην γη. Και η υπόσχεσή Του αυτή γίνεται πραγματικότητα σε κάθε Θεία Λειτουργία. Σε κάθε Θεία Λειτουργία ζούμε την "Θεία Οικονομία"!

- Τι σημαίνει «Θεία Οικονομία»;;

«Θεία Οικονομία» είναι το σχέδιο του Θεού για να σώσει τον άνθρωπο. Αυτό που λέμε σωτηρία στην Εκκλησία σημαίνει να ξαναγίνει ο άνθρωπος σώος και ακέραιος, να βρει την υγεία του που την έχασε από την επιλογή του να παρακούσει τον Θεό. Και για να ξαναγίνει υγιής, δηλαδή σώος και ακέραιος, ο Θεός έρχεται στον κόσμο μας και γίνεται άνθρωπος, γεννιέται στην φάτνη των αλόγων κατά την ώρα της Μικρής Εισόδου, κηρύττει την Αλήθεια μέσα από τα αναγνώσματα του Αποστόλου και του Ευαγγελίου, θαυματουργεί. Έπειτα προδίδεται, υβρίζεται, θυσιάζεται, τον συνοδεύουμε στον τάφο κατά την Μεγάλη Είσοδο, και τέλος ανασταίνεται την ώρα που το ψωμί γίνεται Σώμα Χριστού και το κρασί Αίμα Χριστού και μεταδίδεται Αναστημένος σ΄ όλους όταν μας καλέσει ο Ιερέας "μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καὶ ἀγάπης" να Τον κοινωνήσουμε. Έτσι, ο πιστός νιώθει, βιώνει, ζει μυστηριακά όλα όσα έκανε ο Θεός για την σωτηρία του ανθρώπου μέσα στην Θεία Λειτουργία. Αυτό ονομάζεται «Θεία Οικονομία». Μέσα στην Θεία Λειτουργία δεν υπάρχει ο ημερολογιακός χρόνος, υπάρχει ο λειτουργικός χρόνος.

- Μα, τι θα πει «λειτουργικός χρόνος»;; 

Οι άνθρωποι χωρίσαμε τον χρόνο σε τρεις φάσεις. Στο παρελθόν, δηλαδή σ΄ αυτά που έγιναν, στο παρόν, δηλαδή το τώρα που το ζούμε κάθε στιγμή και γίνεται ριπή οφθαλμού σε κλάσματα δευτερολέπτου και στο μέλλον, σ΄ αυτά που θα γίνει. Αυτός είναι ο ημερολογιακός χρόνος.
Στην Εκκλησία και στην Θεία Λατρεία της υπάρχει ο «Λειτουργικός χρόνος» στον οποίο δεν υπάρχει παρελθόν και μέλλον αλλά μόνο παρόν διότι μπροστά στην αιωνιότητα του Θεού, όλα γίνονται παρόν. Μέσα στην Θεία Λατρεία δεν θυμόμαστε κάποια γεγονότα αλλά ζούμε όλα αυτά τα γεγονότα που έγιναν για την σωτηρία μας, από την Δημιουργία του κόσμου ως την Δευτέρα Παρουσία, ως παρόντες και αυτόπτες μάρτυρες. Όταν λέμε «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου», «Σήμερον γεννάται εκ Παρθένου», «Η Παρθένος σήμερον» εννοούμε σήμερα γεννιέται, σήμερα σταυρώνεται, σήμερα η Παρθένος τίκτει (γεννά) τον Χριστό, σήμερα συνεχίζεται ο Μυστικός Δείπνος, τώρα μας προσκαλεί ο Χριστός από τα χείλη του λειτουργού Ιερέα στο Ποτήριο της ζωής και μας λέει: «Λάβετε, φάγετε, τοῦτό μού ἐστι τὸ Σῶμα» και «Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες. Τοῦτό ἐστι τὸ Αἷμα μου». Έτσι, παρόν και παρελθόν συναντώνται και ο πιστός ζει, όχι στην πληρότητά του, και το μέλλον, δηλαδή παίρνει μία γεύση από την πραγματικότητα και την χαρά που μας έχει ετοιμάσει ο Θεός και αυτό είναι η Βασιλεία Του, η αιώνια ζωή όλων μαζί Του!

- Γιατί λέγεται Θεία Λειτουργία;

Η λέξη λειτουργία είναι σύνθετη και προέρχεται από τους δύο λέξεις της αρχαίας ελληνικής γλώσσας «λεῖτος» και «ἔργον». «Λεῖτος» σημαίνει λαός, κοινός, δημόσιος. Άρα, λειτουργία θα πει «έργο του λαού», δημόσιο έργο, έργο δηλαδή για τον λαό, τον λαό του Θεού. Ο λαός αυτός είναι η Εκκλησία, και επομένως η Θεία Λειτουργία, ως δημόσιο έργο, γίνεται για τον λαό του Θεού, από τον ίδιο τον λαό. Και όταν λέμε λαός του Θεού, δεν εννοούμε χωριστά τους λαϊκούς από τους κληρικούς, αλλά και τους λαϊκούς και τους κληρικούς μαζί. Θεία Λειτουργία που σημαίνει ότι αυτό το έργο είναι θεϊκό, έχει θεία προέλευση, το σύστησε ο ίδιος ο Κύριός μας σε μας τους ανθρώπους. Αυτό το θεϊκό έργο το επιτελεί ο Ιερέας του Θεού μαζί με τον λαό του Θεού. Οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν πολλά και μεγάλα έργα πάνω στην γη, αλλά δεν υπάρχει κανένα έργο πιο μεγάλο, πιο σπουδαίο, πιο ιερό έργο από την Θεία Λειτουργία. Διότι είναι αποκλειστικό προνόμιο που έδωσε ο Θεός σε μας τους ανθρώπους η τέλεση της Θείας Λειτουργίας καθώς ούτε οι ίδιοι οι Άγγελοι μόνοι τους δεν μπορούν να τελέσουν την Θεία Λειτουργία.

- Και πως συμμετέχει ο λαός;

- Με τα δώρα του που προσφέρει. Αυτά είναι το πρόσφορο, το σταρένιο ψωμί, το αγνό κρασί που είναι ο κόπος των ανθρώπων που δουλεύουν και σαν ιδρώτα τον κόπο τους φέρνουν στην Εκκλησία, το καθαρό κερί, το ελαιόλαδο, ό,τι δηλαδή χρειάζεται για να τελεσθεί η αναίμακτη λατρεία. Με την ψαλμωδία, με το «Ἀμήν» που σημαίνει "να γίνει" ή "έτσι είναι", το «Κύριε, ἐλέησον» και το «Παράσχου Κύριε» που θα πει, με τις κοινές δεήσεις και τέλος με την συμμετοχή του στην Θεία Κοινωνία. Για την Ορθόδοξη Εκκλησία μας είναι αδιανόητη η τέλεση της Θείας Λειτουργίας χωρίς την συμμετοχή έστω και ενός μόνο πιστού ή χωρίς να κοινωνήσει έστω και ένας μόνο πιστός. Γι΄ αυτό λέγεται Λειτουργία.

ΈΝΑ ΟΜΩΣ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ!
ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΟ,
ΣΥΝΑΝΤΙΕΤΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ,
ΖΩΗ, ΑΓΑΠΗ, ΑΘΑΝΑΣΙΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΑ-ΔΩΡΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ Σ΄ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Κείμενα χρησιμοποιήθηκαν από το βιβλίο "ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΘΕΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ-ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ" (2008), των εκδόσεων ΤΕΡΤΙΟΣ.

ΚΑΠΟΙΑ ΣΑΒΒΑΤΑ ΘΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΝΑΟ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ!

Έλα και εσύ στην Θεία Λειτουργία!

Η Θεία Λειτουργία είναι ο Χριστός ανάμεσά μας! 

Γιατί πηγαίνουμε στην Θεία Λειτουργία;

α) Για να γίνουμε Εκκλησία, για να φανερώσουμε την σύναξη του λαού του Θεού. Στην Εκκλησία είμαστε όλοι ΕΝΑ «ὑπό τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐν τῷ Χριστῷ».
Ο ιερός Ναός κάθε Ενορίας είναι το σημείο αναφοράς και το κέντρο λατρευτικής σύναξης όλων των ενοριτών. Τότε το Σώμα του Χριστού, εμείς οι βαπτισμένοι στο όνομα της Αγίας Τριάδος, συγκροτείται για να λατρεύσουμε κοινά, όλοι μαζί, τον Θεό, για να ακουμπήσουμε τα προβλήματά μας, για να ξεκουραστούμε από το θείο Του βλέμμα, για να βρούμε τον δρόμο μας μέσα από τον λόγο Του, για να ζήσουμε δοξολογικά και ευχαριστιακά.
«Ἐλᾶτε σ᾿ ἐμένα ὅλοι ὅσοι εἶστε κουρασμένοι καὶ φορτωμένοι μὲ προβλήματα, κι ἐγὼ θὰ σᾶς ἀναπαύσω» μας λέει ο Χριστός στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο. «Γιατί», λέει ο ιερός Χρυσόστομος «στὴν ἐκκλησία συντηρεῖται ἡ χαρὰ ὅσων χαίρονται· στὴν ἐκκλησία βρίσκεται ἡ εὐθυμία τῶν πικραμένων, ἡ εὐφροσύνη τῶν λυπημένων, ἡ ἀναψυχὴ τῶν βασανισμένων, ἡ ἀνάπαυση τῶν κουρασμένων».
Επομένως, «πηγαίνω στην Εκκλησία» σημαίνει: πηγαίνω να ενωθώ με τους άλλους πιστούς, για να αποτελέσουμε όλοι μαζί την Εκκλησία και έτσι να δείξουμε αυτό που πραγματικά είμαστε: τέκνα Θεού, να φανερώσουμε αυτό που γίναμε με το Άγιο Βάπτισμα: μέλη του λαού του Θεού, μέλη του Σώματος του Χριστού, όπως γράφει ο Απόστολος Παύλος, είμαστε «σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους».

β) Για να ομολογήσουμε την πίστη μας. Στον Τριαδικό Θεό, στον Πατέρα, στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα, και στην μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Πως;; Με το Σύμβολο της Πίστεως, το "Πιστεύω" που το λέμε αλλιώς. Να ομολογήσουμε: «Με τον Σταυρό Σου Κύριε, εγκαινίασες την Θεία Βασιλεία σου στην γη, με τον θάνατό Σου συνέτριψες τον πονηρό και κατήργησες τον θάνατο, με την Ανάστασή Σου χάρισες την αιώνια ζωή και υπέδειξες τον νέο άνθρωπο του οποίου πρότυπο είσαι Εσύ, με την Ανάληψή Σου μας έδειξες τον δικό μας δρόμο και προορισμό, τον ουράνιο».

γ) Για να κοινωνήσουμε το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, που είναι το σωτήριο φάρμακο για τις αμαρτίες μας, η πηγή της ζωής και της αθανασίας, πλούτος ανεξάντλητος και πρόξενος της Βασιλείας των ουρανών. «Ο Χριστός έρχεται και σου δίνει ότι πολυτιμότερο έχει: το Σώμα Του και το Αίμα Του. Συ αδελφέ, τι κάνεις; Πόσο και πως την εκτιμάς την δωρεά αυτή του Χριστού; Με τι λαχτάρα τρέχεις να την πάρεις; Πόσο Τον ευχαριστείς; Πόσο Τον ευγνωμονείς;» αναρωτιέται ο ιερός Χρυσόστομος.

Και αν εμείς παραμελούμε τον εκκλησιασμό μας;

Τότε χάνουμε την ευκαιρία που μας προσφέρει ο Χριστός να Τον συναντήσουμε, να Τον ακούσουμε, να ζήσουμε την παρουσία Του στην ζωή μας. Χάνουμε την ευκαιρία να ζήσουμε μέσα στο φως της Αναστάσεως, όπως η Παναγία Μητέρα Του, οι Μυροφόρες και οι ένδεκα Απόστολοι. Λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: «Πως θα απολογηθούμε την ημέρα εκείνη της Κρίσεως, και ποιος μπορεί να μας συγχωρέσει, όταν ο Αυτός ο ίδιος ο Χριστός κατεβαίνει για μας από τα Ουράνια, εμείς όμως ούτε από το σπίτι μας δεν βγαίνουμε και δεν ερχόμαστε κοντά Του;»

Η Θεία Λειτουργία στην Παναγία Φανερωμένη ένα Σάββατο κάθε μήνα

Ο Χριστός μας καλεί στο τραπέζι Του, την Θεία Λειτουργία. Ένα Σάββατο κάθε μήνα στον ιερό Ναό Παναγίας Φανερωμένης τελείται η Θεία Λειτουργία για όλα τα παιδιά των Κατηχητικών μας Συνάξεων. Στην συνέχεια, κατεβαίνουμε στον κάτω Ναό όπου θα υπάρχει Πρωινό.

Κάπως έτσι όμορφα περνάμε ένα Σάββατο κάθε μήνα στην Παναγία Φανερωμένη Κοζάνης! 

ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΡΘΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΤΟ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΟ

- Θέλω να πάω στο Κατηχητικό.

- Κατηχητικό;;

- Φυσικά. Διότι στο Κατηχητικό βρίσκεις αυτό που ψάχνεις!

- Δηλαδή;;

- Βλέπεις, πάντα ψάχνουμε κάτι για να μας γεμίσει. Πάντα κάνουμε κάτι που λέμε ότι μας αρέσει και τελικά δεν μας ικανοποιεί. Και όμως το Κατηχητικό προσφέρει μια χαρά που δεν τελειώνει, το νόημα που ψάχνουμε, προσανατολισμό και σκοπό στην ζωή μας. Παρέα αληθινή και με βοηθά να ανακαλύψω καλύτερα τον εαυτό μου.

- Και τι είναι αυτό που σε κάνει να έχεις χαρά και νόημα που λες;;

- Είναι ο Χριστός, είναι η Εκκλησία, η Θεία Λειτουργία. Ο Χριστός που είναι Υιός του Θεού, τέλειος Θεός και τέλειος Άνθρωπος, μας αγαπά τόσο πολύ που έγινε άνθρωπος και σταυρώθηκε για εμάς.

Και σε ρωτάω: Ποιος θεός σταυρώνεται για το πλάσμα του;; 

Και σε κάθε Θεία Λειτουργία μου δίνει το Σώμα Του και το Αίμα Του. Ξέρεις τι χάνουμε κάθε Κυριακή;; Να κοινωνώ τον Θεό, την δυνατότητα που μου δίνει να γίνομαι ΕΝΑ μαζί του και ΕΝΑ με τους υπολοίπους που Τον κοινωνούν.
Αυτό είναι Εκκλησία!
Μία μεγάλη οικογένεια, μία ενότητα, μία μεγάλη κοινωνία που ο Χριστός μας κάνει το τραπέζι και μας προσφέρει τον λόγο Του, το Σώμα Του και το Αίμα Του. Αυτή είναι η χαρά που δεν τελειώνει. Αυτή η χαρά που είναι ο Χριστός προσφέρεται και μοιράζεται στον καθένα μας και δεν τελειώνει ποτέ!

- Μμμ, ενδιαφέρον ακούγεται...

- Δεν έχεις παρά να έρθεις. "Ἔρχου καὶ ἴδε" (έλα και δες), είπε ο Χριστός.

- Θα έρθω τελικά... Που και πότε γίνεται;;

- Στον Ιερό Ναό της Παναγίας Φανερωμένης, κάθε Σάββατο στις 4:30 το απόγευμα.

ΚΑΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟ 

4:30 έως 5:30 το απόγευμα

ΤΡΙΑ ΤΜΗΜΑΤΑ:

α) Νηπιαγωγείο - Α΄ & Β΄ Δημοτικού

β) Γ΄, Δ΄, Ε΄ & ΣΤ΄ Δημοτικού

γ) Γυμνάσιο

Κατηχητές:

Θεόδωρος Χατζηευστρατίου (Θεολόγος)

Ζωή Τούνα (Φιλόλογος)

Σοφία Φώκιαλη (Θεολόγος)

Δήμητρα Φώκιαλη (Νηπιαγωγός)

Βοηθοί

Στυλιανή Τούνα (Φοιτήτρια)

Ανθή Ζυμπίδου

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ...

Η ιστορία του Ναού

Ο Ιερός Ναός της Παναγίας Φανερωμένης είναι ο νεώτερος ενοριακός Ναός της πόλεως της Κοζάνης. Θεμελιώθηκε την 26η Δεκεμβρίου 2000 από τον μακαριστό Μητροπολίτη Φωτικής (πρώην Σερβίων και Κοζάνης) κυρό Αμβρόσιο Γιακαλή, ο οποίος έδωσε και το όνομα στον νέο Ιερό Ναό. Το οικόπεδο στο οποίο χτίστηκε η νέα Εκκλησία στην νότια είσοδο της πόλης, στην περιοχή Πλατάνια, δωρήθηκε από τον Δήμο Κοζάνης στην Μητρόπολη Σερβίων και Κοζάνης, ειδικά για τον σκοπό αυτό.
Με ομόφωνη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Κοζάνης στις 9 Σεπτεμβρίου 2003 και ύστερα από πρόταση της Ιεράς Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης, δημιουργήθηκε εκκλησιαστική ενορία με έδρα τον Ιερό Ναό της Παναγίας Φανερωμένης στον οικισμό Πλατάνια. Το 2005 εκδόθηκε το σχετικό ΦΕΚ.

Επειδή ο Ναός είναι νεόδμητος (20 χρόνια περίπου), συνεχίζονται με την χάρη του Θεού, την βοήθεια της Παναγίας, την ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας Σερβίων και Κοζάνης κ.κ. Παύλου και την συνδρομή των ενοριτών, οι εργασίες για τον εξωραϊσμό και την αποπεράτωσή του.

Ο Ναός της Παναγίας Φανερωμένης αποτελεί το "τάμα της Κοζάνης" διότι από την νότια πλευρά της Κοζάνης πέρασε ο απελευθερωτικός Ελληνικός Στρατός την 11η Οκτωβρίου 1912 για να απελευθερώσει την πόλη. Αφιερωμένος στην Παναγία Μητέρα του Θεού και Μητέρα όλων μας, Αυτή που μας χάρισε την ελευθερία.

Η λειτουργική ζωή του Ναού

Στον Ναό της Παναγίας Φανερωμένης καθημερινά από τις 7:00 το πρωί έως τις 9:10-9:30 τελείται Όρθρος και Θεία Λειτουργία και το απόγευμα Εσπερινός. Τον μήνα Σεπτέμβριο ο Εσπερινός ξεκινά στις 6:00, τον Οκτώβριο στις 5:30, τους μήνες Νοέμβριο, Δεκέμβριο, Ιανουάριο και Φεβρουάριο στις 5:00, τον Μάρτιο στις 5:30, τον Απρίλιο στις 6:00, τον Μάιο στις 6:30, τους μήνες Ιούνιο, Ιούλιο στις 7:00 και τον Αύγουστο στις 6:30.

Κάθε Σάββατο πρωί γίνεται Θεία Λειτουργία και στην συνέχεια Μνημόσυνο για τους κεκοιμημένους αδελφούς μας.

Παράδοση υπάρχει από κτίσεως του Ναού, κάθε Δευτέρα απόγευμα μετά τον Εσπερινό να ψάλλεται η Μικρά Παράκληση προς την Υπεραγία Θεοτόκο και στην συνέχεια γίνεται Κήρυγμα από τον Ιερέα της ενορίας.
Εφημέριος και ιερατικώς προϊστάμενος του Ναού ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Σκρέκας, ο οποίος είναι και Εξομολόγος και υπήρξε υπεύθυνος για την ανέγερση του Ναού με συνεφημέριο τον Πρωτοπρεσβύτερο π. Βασίλειο Τσικόπουλο.

Οι Κατηχητικές Συνάξεις της ενορίας

Στον Ναό της Παναγίας Φανερωμένης λειτουργούν Κατηχητικές Συνάξεις για παιδιά Νηπιαγωγείου, Δημοτικού και Γυμνασίου. Λειτουργούν στον χώρο του κάτω Ναού κάθε Σάββατο γύρω στις 4:00 το απόγευμα πριν τον Μεγάλο Εσπερινό.

Πότε εορτάζει ο Ναός;

Εορτάζει στις 23 Αυγούστου, ανήμερα της απόδοσης της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου. Στις 22 Αυγούστου το απόγευμα τελείται Πανηγυρικός Εσπερινός και την επόμενη μέρα Θεία Λειτουργία.